کشتی USNS Mercy به شماره ی(T-AH-19) اولین نوع از کلاس کشتی های بیمارستانی نیروی دریایی ایالات متحده است. کشتی دیگر از همین کلاس یعنی دومین فروند آن " کشتی کامفورت (T-AH-20) است.این کشتی و خدمه آن مطابق با کنوانسیون ژنو، هیچ گونه سلاح تهاجمی ای حمل نمی کند، هر چند سلاح های دفاعی در دسترس هستند. شلیک به این کشتی یک جنایت جنگی در نظر گرفته شده است.این کشتی به عنوان یک تانکر نفت، توسط شرکت کشتی سازی فولاد ملی در سان دیگو و در سال 1976 ساخته شد و در ماه ژوئیه سال 1984، تغییر نام داد و توسط همان شرکت به یک کشتی بیمارستانی تبدیل شد. در 20 ژوئیه 1985 راه اندازی ، و در 8 نوامبر 1986رسما افتتاح شد.در این جابجایی تغییراتی در عرشه و جایگاه فرود بالگرد بهمراه یک مرکز کنترل پرواز داده شد . این کلاس از کشتی های بیمارستانی دومین کشتی در ناوگان نیروی دریایی ایالات متحده از لحاظ طول بوده و تنها از ناوهای هواپیما بر هسته ای کوچکتر است.

ماموریت اصلی این کشتی آمادگی ارائه ی خدمات حاد پزشکی و جراحی سریع، انعطاف پذیر و قابل دسترس برای حمایت از سپاه تفنگداران دریایی و هوایی و نیروهای ضربت ساحل بوده و همچنین به ارائه ی خدمات پزشکی و جراحی برای پرسنل ارتش و واحد های نیروی هوایی مستقر در ساحل و نیروهای وظیفه نیروی دریایی و نیروهای شناورهای جنگی می پردازد و همچنین این کشتی اقدام به کمک رسانی به مناطق محروم در فجایع طبیعی و یا کمک های انسان دوستانه محدود کرده و در زمان صلح به این قبیل ماموریت ها اعزام می شود.

این کشتی در بیشتر زمانها در سواحل سن دیگو است که به طور معمول در وضعیت آماده باش بسر می برد. خدمه این کشتی بخشی از کارکنان مرکز پزشکی نیروی دریایی سن دیگو هستند که قادر به فعال کردن کشتی برای ارائه ی خدمات پزشکی کامل بهمراه تسهیلات اضافه برای تکمیل درمان در طی فقط پنج روز می باشند.مانند بسیاری از کشتی های دیگر ،این کشتی نیز تحت فرمان" فرماندهی دریایی Sealift ایالات متحده می باشد که هیئت مدیره این سازمان مسئول ناوبری، نیروی محرکه، واصلی ترین اختیارات و وظایف در بخش های نظامی و خدماتی آن هستند اما با این وجود، "تسهیلات پزشکی و درمان" و یا بیمارستانی در این کشتی، توسط کاپیتان سپاه پزشکی نیروی دریایی ایالات متحده فرماندهی می شود .

ماموریت آموزشی فیلیپین


در 27 فوریه سال 1987، این کشتی شروع به آموزش نیروهای امداد و حمایت انساندوستانه در فیلیپین و اقیانوس آرام جنوبی کرد. کارکنان نیروی دریایی و ارتش و نیروی هوایی و سربازان وظیفه و پرسنل رزرو ایالات متحده آمریکا مشغول ارائه دادن خدمات بهداشت عمومی و پزشکی به نیروهای مسلح فیلیپین و نیز دریانوردان غیرنظامی این کشور شدند . بیش از 62،000 نفر بصورت سرپایی و تقریبا 1،000 نفر نیز در بیمارستان این کشتی بستری شدند و پس انجام ماموریت این کشتی در تاریخ 13 ژوئیه 1987 به اوکلند کالیفرنیا، بازگشت.


عملیات سپر صحرا / طوفان صحرا



در 9 اوت 1990،این کشتی در حمایت از عملیات سپر صحرا به منطقه اعزام شد . در تاریخ 15 اوت،امریکا را ترک و در تاریخ 15 سپتامبر وارد خلیج فارس شد و طی شش ماه آینده، این کشتی پشتیبانی پزشکی و جراحی را به نیروهای ائتلاف چند ملیتی ارائه کرد که مداوا برای حدود 690 نفر سرپایی و حدود 300 عمل جراحی انجام شد. بعد از جنگ و پس از درمان 21 سرباز آمریکایی و دو سرباز زندانی ایتالیایی از خلیج فارس در 16 مارس 1991 مراجعت و در تاریخ 23 آوریل به اوکلند کالیفرنیا بازگشت.


عملیات کمک به نیروهای سازمان ملل متحد



این کشتی از سن دیگو در تاریخ 5 ژانویه 2005 و برای کمک به مجروحین و قربانیان مناطق ویران شده از سونامی جنوب شرق آسیا راهی این منطقه تحت نظر سازمان ملل شد و توانست در این فاجعه به چیزی در حدود 108،000 نفر بیمار خدمات درمانی و جراحی ارائه کند که برای این کشتی آماری به مراتب بالاتر از بیمارستان های مستقر بر روی زمین می باشد و همچنین این خدمات توسط وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا به عنوان پروژه امید نامگذاری شد.


مشارکت در اقیانوس آرام / سال 2006



این کشتی در سال 2006 جهت به کارگیری در افتتاحیه مانور مشارکت اقیانوس آرام سواحل سن دیگو را ترک کرد. در این مانور" این کشتی برای ارائه ی کمک های مدنی و پزشکی به مناطق مختلفی در اقیانوس آرام جنوبی و از جمله فیلیپین، اندونزی و باندا آچه که یکی از کانون های اصلی خرابی های سونامی بود شتافت. ماموریت اولیه این کشتی ارائه ی کمک های انساندوستانه به این کشورها و کارکنان آن شامل چندین سازمان غیر دولتی و همچنین تقویت حضور پزشکان در مناطق ویران شده ی این کشور ها بود که به بهترین شکل ممکن این وظیفه را انجام داد.


مشارکت در اقیانوس آرام / سال 2008



این کشتی برای بار سوم بعد از سونامی سواحل سن دیگو را در تاریخ 14 آوریل 2008 ترک و برای انجام مانور "مشارکت اقیانوس آرام 2008" و برای استقرار 4 ماهه و ارائه ی خدمات انساندوستانه و مدنی به آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه اعزام شد.این کشتی اینبار با 900 نفر افسر و ملوان (عمدا پزشک و پرستار) و همچنین 300 نفر ازکارشناسان کشور های مختلف در زمینه ی ساخت و ساز به مناطق آسیب دیده رفت. کشور های شرکت کننده در این ماموریت عبارت بودند از: کشورهای استرالیا، کانادا، شیلی، ژاپن، کره، نیوزلند و پرتغال، و همچنین بسیاری از سازمان های غیر دولتی و اصل در نظر گرفته شده " دیدار از کشور های فیلیپین، ویتنام، ایالات فدرال میکرونزی، تیمور شرقی و پاپوآ گینه نو بود. این کشتی همچنین به خلیج بنگال رفته و به ارائه کمک های فوری به قربانیان طوفان در برمه شتافت اما تلاش های امدادی در برمه ثمری نداشت زیرا در تاریخ 10 ژوئن، خلبان بالگرد امدادی در منطقه ای در جنوب فلیپین به نام میندانائو به ضرب گلوله کشته شد و این مأموریت انساندوستانه به طور موقت به حالت تعلیق درآمد. در طول این دوره از استقرار و ارائه ی خدمات پزشکی ،این کشتی توانست به 91،000 نفر خدمات سرپایی " از جمله انجام 1،369 عمل جراحی اقدام کند.


مشارکت در اقیانوس آرام / سال 2010



در 24 فوریه 2010، فرمانده ناوگان اقیانوس آرام ایالات متحده اعلام کرد که این کشتی برای مشارکت سال 2010،و ادامه مأموریت انساندوستانه برای چهارمین بار بعد از سونامی به آسیای جنوب شرقی و اقیانوسیه اعزام خواهد شد. طی این ماموریت و بازدید از کشور های ویتنام، کامبوج ،اندونزی و تیمور شرقی در مجموع مداوا بر روی 109،754 نفر سرپایی و نیز 1،580 عمل جراحی انجام گرفت.


مشارکت در اقیانوس آرام / سال 2012



درسوم ماه مه سال 2012 این کشتی برای مشارکت در مانور امداد اقیانوسیه 2012 و پنجمین بار بعد از سونامی به این منطقه اعزام شد که آخرین استقرار از سری همکاری های اقیانوس آرام به حساب می آید . اینبار نیز این کشتی با مشارکت 13 کشور شریک و 28 سازمان غیر دولتی به بازدید از کشور های اندونزی، فیلیپین، ویتنام و کامبوج پرداخت و خدماتی را ارائه کرد. این کشتی کماکان فعال و در حال ارائه خدمات به نیروی دریایی ایالات متحده و اقدامات انساندوستانه است.

مشخصات و توانمندی ها



ظرفیت بیمار:

بخش مراقبت های ویژه: 80 تخت

بخش بازیابی و ریکاوری : 20 تخت

بخش مراقبت های متوسط​​: 280 تخت

بخش مراقبت ویژه: 120 تخت

بخش مراقبت های محدود: 500 تخت

مجموع ظرفیت : 1000 تخت

تعداد اتاق عمل: 12



گروه ها و امکانات




پذیرش تلفات

خدمات رادیولوژی

خدمات آزمایشگاهی

شبکه ی استریل مرکزی

خدمات پزشکی و داروخانه ای

فیزیوتراپی و مراقبت های سوختگی

واحد مراقبت های ویژه

خدمات دندانپزشکی

بینایی سنجی و آزمایشگاه لنز و عینک

بخش لباسشویی


توانمندی ها



سازنده: شرکت کشتی سازی ملی فولاد وابسته به جنرال داینامیک

آب انداختن : 12 ژوئن 1974

راه اندازی: 1 جولای 1975

ورود به خدمت : 8 نوامبر 1986 (نیروی دریایی ایالات متحده)

وضعیت: در حال سرویس و فعال


توانمندی ها



جابجایی: 69360 تن

طول: 272 متر

عرض : 32 متر

پیشرانه: دو دیگ بخار، دو توربین GE، یک شفت، 24،500 اسب بخار

سرعت: 17.5 گره

خدمه : 12 غیرنظامی و 58 نظامی در زمان غیر عملیاتی

61 غیر نظامی و 1،214 نظامی در وضعیت عملیاتی

زمان برای فعال کردن: 5 روز